|
Биринчидан: Пайғамбар с.а.в.га Маккада нозил бўлган оятлар ўша кофир, жоҳил жамиятни зулматлардан халос этиб, нурга олиб чиқиш учун исломий ақидани баён қиларди. Шунингдек, бу оятларда куфр ақидаларининг бузуқлиги, санамларию орзу-умидларининг аҳмоқоналиги баён қилиниб, уларга қарши ҳужжат келтириларди. Исломий даъват билан куфр ва унинг аҳли ўртасидаги кураш ақидавий, мафкуравий кураш эди. Буларни Худо хоҳласа, ўз ўрнида баён қиламиз. Бундан ташқари сиёсий кураш ҳам борарди. Куфрбошиларнинг бузғунчиликлари, Ислом ва мусулмонларга нисбатан душманликлари, Аллоҳнинг йўлидан тўсишлари, исломий даъватчиларни жазолашлари, азоблашлари, ўзларидаги бор ёвузлигу зулмни ишга солиб, даъват йўлини тўсишга уринишлари айтиларди.
Исломий даъват билан куфр ва унинг аҳли ўртасидаги ақидавий ва мафкуравий кураш ҳақида Худо хоҳласа, бошқа бир ўринда алоҳида тўхталамиз. Бу ерда эса Қуръон куфрбошиларни қандай тавсифлаганини, уларнинг ичиқораликларини, бузғунчиликларини, Ислом ва мусулмонларга душманликларини қандай ифода этганини баён қилиб ўтамиз.
1- Мана Абу Лаҳаб. Аллоҳ Таоло унинг кофир ҳолида ўлишини баён қилади. Унга молу дунёси асқотмайди. Азобни кечиктира олмайди. Унинг ўзи ҳам, хотини ҳам қилган ёвузликлари, Пайғамбар с.а.в.га озорлар бериб, у кишининг йўлларига тиконлар ташлаганлари учун дўзахда абадий қоладилар.
تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ * مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ * سَيَصْلَى نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ * وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ * فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
– „Абу лаҳабнинг қўллари қуригай — ҳалок бўлгай! (Аниқки) у қуриди — ҳалок бўлди! Мол-мулки ва касб қилиб топган нарсалари унга асқотгани йўқ! Яқинда у ва унинг ўтин орқалаган, бўйнида пишиқ толадан эшилган арқон бўлган хотини (ловуллаб турган) алангали дўзахга киражак!“. [111:1-5]
2- Мана буниси эса Валид ибн Муғира. У Пайғамбар с.а.в.нинг олдиларига келганди. Унга Пайғамбар с.а.в. Қуръонни тиловат қилиб бергандилар. Унинг кўнгли юмшагандек бўлганди. Бу хабарни эшитган Абу Жаҳл унинг олдига бориб, эй амаки, Муҳаммад ҳақида бирор нарса денг, токи, қавмингиз сиз уни инкор қилишингизни, ёмон кўришингизни билиб олишсин, деди. Шунда Валид, нима дейин, Аллоҳга қасамки, сизларнинг орангизда мендан кўра шеърни яхшироқ тушунадиган одам йўқ, Аллоҳга қасамки, унинг айтаётган гаплари шеърга ўхшамайди, Аллоҳга қасамки, унинг гапида ҳаловат бор, нафосат бор, равонлик бор, устидан қарасанг ҳам, остидан қарасанг ҳам фақат нурни, зиёни кўрасан, унинг устунлиги, ундан
167-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204